کپسول استارلاینر بوئینگ به تازگی بدون فضانورد به زمین بازگشت و آغاز مجموعه جدیدی از تحقیقات توسط ناسا است.
استارلاینر عصر جمعه (۶ سپتامبر) ایستگاه فضایی بین المللی (ISS) را ترک کرد، سپس درست بعد از نیمه شب شنبه (۱۷ شهریور) در نیومکزیکو فرود آمد. تاچ داون به تست پرواز خدمه (CFT)، اولین ماموریت فضانوردی استارلاینر پایان داد. اما روز شنبه هیچ فضانوردی با کپسول پایین نیامد. استارلاینر اندکی پس از پرتاب CFT در ۱۶ خرداد، مشکلاتی را با پیشرانه‌های سیستم کنترل واکنش (RCS) خود تجربه کرد و ناسا تصمیم گرفت دیگر ریسک سوار کردن ویلیامز و ویلمور را بر روی کپسول نگیرد.
این دو یک برنامه محکم برای بازگشت به خانه دارند: آنها در بهمن ۱۴۰۳ با یک کپسول SpaceX Crew Dragon به زمین بازخواهند گشت – کپسول Crew-9 این شرکت که قرار است در ۳ مهر به سمت ایستگاه فضایی بین‌المللی پرتاب شود. اما اینکه برنامه Starliner بعدی چیست، یک سوال بزرگتر است.
ناسا در سال ۱۳۹۲ به SpaceX و Boeing مأموریت داد که فضانوردان را به ایستگاه فضایی بین‌المللی و از ایستگاه فضایی بین‌المللی بفرستند. اسپیس ایکس با وام گرفتن دانش فضاپیمای Cargo Dragon خود، در سال ۱۳۹۷ یک ماموریت آزمایشی Crew Dragon را بدون فضانورد به ایستگاه پرواز داد و تمام معیارها را رد کرد و به شرکت اجازه داد اولین پرواز آزمایشی فضانورد خود را در سال بعد انجام دهد. این تلاش موفقیت آمیز بود و اسپیس ایکس به سرعت به سمت ماموریت های عملیاتی و طولانی مدت فضانوردان به ایستگاه فضایی بین المللی برای ناسا رفت. این هواپیما در اواسط هشتمین پرواز خود است و برای نهمین پرواز (خدمه-۹) آماده می شود.
استارلاینر، یک طراحی جدید، نیاز به تنظیمات زیادی دارد. اولین ماموریت آن، یک پرواز آزمایشی بدون خدمه در آذر ۱۳۹۸، به دلیل اشکالات نرم افزاری نتوانست به ایستگاه فضایی بین المللی برسد. این کپسول در دومین آزمایش ISS خود در ماه اردیبهشت ۲۰۲۲ موفق شد اما در طول آن پرواز با مشکلاتی در سیستم پیشرانش مواجه شد.
CFT همچنین سکسکه داشته است – به عنوان مثال، نشت هلیوم و مشکلات پیشران. (پنج تا از ۲۸ رانشگر RCS استارلاینر در بدو تعقیب ایستگاه فضایی بین‌المللی در مدت کوتاهی پس از پرتاب شکست خوردند.) این ماموریت قرار بود فقط ۱۰ روز یا بیشتر طول بکشد، اما ناسا استارلاینر را به مدت سه ماه در ایستگاه فضایی بین‌المللی نگه داشت تا مشکلات رانشگر و آنچه را که باید بررسی کند.
به نظر می‌رسد که این مسائل با گرمای بیش از حد مرتبط است – شاید به دلیل فراوانی استفاده از رانشگر و همچنین قرار گرفتن آنها در پناهگاه‌های نگهدارنده گرما در قسمت بیرونی فضاپیما که به آن ‘سگ‌خانه’ گفته می‌شود. به نظر می‌رسد آب‌بندی‌های برآمده و ریزش عایق، جریان پیشرانه را به رانشگرهای RCS محدود می‌کند.
ناسا و بوئینگ امیدوار بودند که CFT راه را برای اولین پرواز خدمه عملیاتی Starliner هموار کند. این ماموریت، معروف به Starliner-1، به طور آزمایشی برای اوت ۲۰۲۵ هدف قرار گرفته است.
استیو استیچ، مدیر برنامه خدمه بازرگانی ناسا، در یک نشست پس از فرود گفت: «فکر می‌کنم تا یک ماه دیگر مشخص شود در چه وضعیتی هستیم و می‌توانیم تصویر بهتری از برنامه کلی داشته باشیم.» این صحبت‌ها در کنفرانس مطبوعاتی صبح شنبه مطرح شد.
این برنامه حتی می‌تواند شامل یک پرواز آزمایشی دیگر قبل از تایید استارلاینر برای مأموریت‌های فضانوردی عملیاتی باشد.
استیچ گفت: ‘من می‌توانم بگویم که احتمالاً خیلی زود است که به طور دقیق به پرواز بعدی فکر کنیم. فکر می‌کنم ما می‌خواهیم قدم بعدی را برداریم تا همه داده‌ها را بررسی کنیم.’
او افزود: ‘ما چیزهایی داریم که می دانیم باید روی آنها کار کنیم.’ و ما می‌رویم این کار را انجام می‌دهیم و آن چیزها را درست می‌کنیم، و وقتی آماده شدیم پرواز می‌کنیم.
بیشتر این کار بر روی مسئله گرمای بیش از حد رانشگر RCS و نحوه کاهش آن تمرکز دارد.
استیچ گفت: کاری که اکنون باید انجام دهیم این است که در White Sands [محل آزمایش در نیومکزیکو] برویم و مطمئن شویم که توالی پالس دقیقی را که باعث گرم شدن می شود، درک می کنیم. و سپس، در همان زمان، به طور موازی، به تغییرات نرم افزاری برای کاهش تعداد تقاضاهای پیشرانه ها نگاه کنید.
او افزود که تیم‌ها همچنین برداشتن یا تغییر پتوهای حرارتی داخل سگ‌خانه‌ها را بررسی خواهند کرد تا به خنک‌تر نگه داشتن پیشرانه‌ها کمک کنند.
استیچ می‌گوید: بنابراین، من می‌توانم بگویم که واقعاً سه رانش متفاوت است.
استیچ تاکید کرد، اما نکات مثبت زیادی از CFT وجود دارد. او گفت که استارلاینر در هنگام ورود، فرود و فرود امروز بسیار خوب عمل کرد و سقوط در بندر فضایی وایت سندز را به عنوان یک ‘bullseye’ توصیف کرد. و او تخمین زد که علیرغم مشکلات استارلاینر، بوئینگ توانست ۸۵ تا ۹۰ درصد از اهداف ماموریت CFT را برآورده کند.
جوئل مونتالبانو، معاون مدیر اداره ماموریت عملیات فضایی ناسا نیز بر نکات مثبت تاکید کرد و سعی کرد CFT را در چشم انداز مناسب قرار دهد.
مهم است که به خاطر داشته باشید: این یک ماموریت آزمایشی بود، درست است؟ مونتالبانو در کنفرانس مطبوعاتی پس از فرود این هواپیما گفت. ما از این ماموریت درس گرفتیم.
