تصاویر جدید و خیره‌کننده‌ای از تلسکوپ فضایی جیمز وب (JWST) به تازگی منتشر شده است، از جمله یکی از بزرگترین مناطق ستاره‌زایی کهکشان ما: کمان بی۲ (Sgr B2). این ابر عظیم که در نزدیکی مرکز کهکشان و در فاصله حدود ۲۵۰۰۰ سال نوری از زمین واقع شده است، برخلاف بسیاری از ابرهای غول‌پیکر دیگر که کمبود گاز به معنای ناکارآمدی آنها در تشکیل ستاره است، توسط بزرگترین جمعیت شناخته شده از رشته‌های متراکم و عظیم ستاره‌زایی تغذیه می‌شود. در واقع، ستاره‌شناسان معتقدند که یک رشته گازی که به صورت مارپیچی به سمت کهکشان راه شیری در حرکت است، مسئول تغذیه این موجود جدید است.
طبق گفته Live Science، کمان بی۲ ابری غول‌پیکر از گاز و غبار است که در آن ستارگان جدید به طور مداوم در حال شکل‌گیری هستند. اگرچه در مقایسه با بقیه مرکز کهکشان، گاز کمی دارد، اما یک دینام ستاره‌زایی است.
JWST می‌تواند به لایه ضخیم غبار میان‌ستاره‌ای که معمولاً فعالیت در ابر را مبهم می‌کند، نفوذ کند. این پانورامای فروسرخ میانی، صحنه‌های متعددی از تشکیل شدید ستاره‌ها را که از دید پنهان بودند، نشان داده و تصویری واضح‌تر از همیشه از این منطقه از آسمان و همسایگی کهکشانی ما ارائه می‌دهد. یکی از جنبه‌های Sgr B2 که گیج‌کننده بوده، این است که چرا این منطقه با وجود مقدار کمی گاز که از خود به جا گذاشته است، همچنان به طور فعال ستاره تولید می‌کند. دلیل اینکه این ابر کوچک، چنین کارخانه ستاره‌سازی پرباری است، می‌تواند بینشی در مورد قوانین اساسی تشکیل ستاره ارائه دهد.
با تماشای تشکیل ستاره‌ها در چنین محیط خشنی، ستاره‌شناسان می‌توانند با هم همکاری کنند تا داستان بزرگتری را در مورد چگونگی شکل‌گیری کهکشان راه شیری توسط گاز، گرد و غبار و گرانش، بلکه کهکشان‌های دیگر در سراسر کیهان، کشف کنند.
