این مأموریت جانشین Hakuto-R است که در آذر ۱۴۰۱ به فضا رفت اما در هنگام فرود ارتباط خود را از دست داد و شکست خورد. هر دو مأموریت حامل مریخ‌نوردهایی بودند و این تصویر را مریخ‌نورد Resilience هنگام سفر به سمت ماه ثبت کرده است.
شرکت ispace مسئول مأموریت‌های Hakuto-R 1 و ۲ است. این شرکت در حال توسعه فناوری‌های رباتیک برای رقابت در پروژه‌های تجاری فضایی است. این مأموریت‌ها در واقع آزمایش فناوری محسوب می‌شوند. در Hakuto-R 1، یک کاوشگر اماراتی به نام Rashid حمل شد، در حالی که Hakuto-R 2 حامل میکرو-مریخ‌نوردی متعلق به خود ispace به نام Resilience است.
ispace این تصویر را همراه با این پیام در شبکه‌های اجتماعی منتشر کرد:
«فرودگر RESILIENCE همچنان در وضعیت عالی قرار دارد و در مسیر برنامه‌ریزی‌شده خود به سمت ماه، به دور زمین می‌چرخد!»
همچنین افزود:
«RESILIENCE می‌داند که تنهایی در پهنه‌ی وسیع فضا چه معنایی دارد. در ۲۵ ژانویه ۲۰۲۵، این فرودگر از فاصله‌ی حدود ۱۰,۰۰۰ کیلومتری از زمین، نگاهی به سیاره ما انداخت و تصویری از نقطه نمو (Point Nemo) ثبت کرد. نقطه نمو دورافتاده‌ترین نقطه روی زمین است که حدود ۲,۶۸۸ کیلومتر از نزدیک‌ترین خشکی فاصله دارد.»
مشهورترین تصویر از سیاره آبی ما در سال ۱۳۵۱ توسط فضانوردان آپولو ۱۷ ثبت شد. این تصویر در دوران اوج جنبش‌های محیط‌زیستی منتشر شد و باعث شد مردم سراسر جهان به آینده‌ی سیاره و تأثیرات خود بر آن بیندیشند.
احتمالاً دومین تصویر معروف از زمین، نقطه‌ی آبی کمرنگ (Pale Blue Dot) است که توسط فضاپیمای وویجر ۱ در سال ۱۳۶۸ از فاصله‌ی ۶ میلیارد کیلومتری ثبت شد. این تصویر به پیشنهاد کارل ساگان گرفته شد، نه برای اهداف علمی، بلکه برای یادآوری این حقیقت که خانه‌ی بشریت تنها نقطه‌ای کوچک در تاریکی بی‌کران است.
به نظر می‌رسد که این روزها، ثبت تصویری از زمین هنگام سفر به فضا به یک سنت تبدیل شده است.
OSIRIS-REx این کار را انجام داد.
فضاپیمای Orion از مأموریت Artemis 1 هم چنین کرد.
Lucy و بسیاری دیگر نیز همین کار را کرده‌اند.
اعتبار تصویر: ناسا
این تصاویر حالا به اندازه‌ی عکس‌هایی که جوانان هنگام ترک خانه برای رفتن به دانشگاه می‌گیرند، رایج شده‌اند.
و با این حال، هیچ‌وقت از دیدنشان خسته نمی‌شویم. شاید به این دلیل که ما عادت کرده‌ایم نقشه‌هایی را ببینیم که با مرزها و برچسب‌ها تعریف شده‌اند، نقشه‌هایی که دیدگاه سیاسی و تاریخی ما را از جهان منعکس می‌کنند. اما تصاویر زمین از فضا هیچ‌کدام از این‌ها را نشان نمی‌دهند.
آن‌ها زمین واقعی را نشان می‌دهند—گوی آبی درخشانی که سرشار از زندگی، ظریف و ارزشمند است. سیاره‌ای که در برابر رویدادهای عظیمی که در منظومه شمسی و فراتر از آن رخ می‌دهد، بی‌دفاع است.
شاید ispace قصد نداشت که تصویرش چنین تأثیراتی را برانگیزد، اما با این وجود، این تصویر به مجموعه‌ی بلندبالای عکس‌هایی از زمین که فضاپیماهای در حال ترک ما ثبت کرده‌اند، اضافه می‌شود.
امیدواریم این سنت برای مدت‌های طولانی ادامه یابد.
