برای بیش از ۲۰ سال، ناسا دارای ماهواره‌ای برای رصد انفجارهای پرانرژی گاما به نام رصدخانه نیل گرهلز سوئیفت (Neil Gehrels Swift Observatory) بوده است که در سال ۲۰۰۴ به فضا پرتاب شد. این ماهواره آسمان را به‌واسطهٔ نور پرانرژی انفجارهای کیهانی رصد می‌کند، اگرچه مدار آن به‌سرعت کاهش می‌یابد و احتمال دارد تا سال ۲۰۲۶ وارد جو زمین شود و کنترل خود را از دست بدهد. ناسا شرکت Katalyst Space Technologies را برای یک عملیات انحصاری نجات مأمور کرده است تا این سکوی علمی را حفظ کند. از دست دادن سوئیفت باعث ایجاد خلأ در رصد انفجارهای پرانرژی گاما خواهد شد.
مأموریت سوئیفت و کاهش ارتفاع مدار
طبق گفته ناسا، سوئیفت دارای سه تلسکوپ است که قادر به شناسایی انفجارهای پرانرژی گاما، قوی‌ترین انفجارهای جهان و ارسال موقعیت آن‌ها به تلسکوپ‌های سراسر جهان هستند. این طراحی باعث شد که سوئیفت در ۲۰ سال گذشته تحولی در اخترشناسی گذرا ایجاد کند. با این حال، به‌دلیل مقاومت جو، ارتفاع مدار آن به‌تدریج کاهش می‌یابد و از حدود ۶۰۰ کیلومتر به حدود ۴۰۰ کیلومتر بالاتر از زمین می‌رسد، بدون اینکه موتور محرکی داشته باشد. سوئیفت در معرض خطر ورود به جو و از دست رفتن مأموریت تا سال ۲۰۲۶ قرار دارد.
شرکت Katalyst با استفاده از موشک Northrop Grumman Pegasus XL که از هواپیما Stargazer پرتاب می‌شود، سرویسگر رباتیک خود را به سوی سوئیفت خواهد فرستاد. Pegasus که اولین پرواز خود را در سال ۱۹۹۰ انجام داد، حدود ۴۵ پرواز به مدار پایین زمین داشته و سابقه تقریباً بی‌نقصی دارد، که آن را برای مدار غیرمعمول سوئیفت بسیار مناسب می‌کند. در میانه سال ۲۰۲۶، فضاپیما با سوئیفت ملاقات خواهد کرد، آن را بررسی کرده و سپس با استفاده از بازوهای رباتیک، تلسکوپ را گرفته و به مدار بالاتری منتقل خواهد کرد. فراتر از نجات سوئیفت، این مأموریت چشم‌انداز گسترده‌تر Katalyst را نیز نشان می‌دهد.
