به جز دهانه‌های آشکار و دریاوارهای ماه، سطح ماه با لایه‌ای ریز و گردآلود به نام رگولیت ماه پوشیده شده است. فضانوردان آپولو در دهه‌های ۱۳۳۸ و ۱۳۴۸ دریافتند که این لایه دارای بار الکترومغناطیسی و بسیار ساینده است، که این موضوع مشکلاتی برای تجهیزات مکانیکی ایجاد می‌کرد. اکنون، یک محموله جدید در برنامه خدمات حمل‌ونقل تجاری ماه (CLPS) به بررسی دقیق‌تر این رگولیت خواهد پرداخت.
ماه تنها قمر طبیعی زمین است. قطر آن ۳,۴۷۴ کیلومتر است و تقریباً یک‌چهارم اندازه زمین را دارد. این قمر با فاصله ۳۸۴,۴۰۰ کیلومتری از زمین در مدار خود حرکت می‌کند و نزدیک‌ترین همسایه ماست که الهام‌بخش هنرمندان، نویسندگان و دانشمندان بوده است. از زمین، ما تنها نیمی از ماه، یعنی نیمه نزدیک آن را می‌بینیم که به دلیل پدیده‌ای به نام “چرخش هم‌زمان” رخ می‌دهد. دهانه‌های بی‌شمار روی سطح ماه نتیجه برخورد شهاب‌سنگ‌ها هستند و دریاوارهای تیره‌تر و بزرگ‌تر، دشت‌های پهناور بازالت جامد شده‌اند. همان‌طور که فضانوردان آپولو تجربه کردند، سطح ماه با ماده‌ای پودری و ریز به نام رگولیت پوشیده شده است.
رگولیت ماه لایه‌ای شل و گردآلود است که بستر سخت و سنگی سطح ماه را می‌پوشاند. این ماده از ذرات ریز تشکیل شده است که در طی میلیاردها سال با ضربات شهاب‌سنگ‌ها خرد شده‌اند. رگولیت عمدتاً از کانی‌هایی مانند سیلیکات‌ها، فلدسپات و پیروکسن‌ها و مقادیر کمی فلزات تشکیل شده است. در حالی که به دلیل طبیعت ساینده خود می‌تواند چالش‌هایی برای کاوشگران ماه ایجاد کند، همچنین می‌تواند برای تولید اکسیژن و آب و به‌عنوان ماده‌ای عالی برای ساخت زیستگاه‌های قمری مورد استفاده قرار گیرد.
درک ماهیت رگولیت ماه وظیفه ابزار علمی جدیدی به نام RAC-1 (مشخصه‌یابی چسبندگی رگولیت) است که به‌عنوان بخشی از برنامه CLPS به سوی ماه ارسال خواهد شد. این ابزار توسط فرودگر ماه “بلو گوست ۱” به سطح ماه منتقل می‌شود. برنامه CLPS توسط ناسا برای حمایت از توسعه کاوش ماه با گردهم آوردن شرکت‌ها و انتقال محموله‌های آن‌ها به ماه ایجاد شده است. این برنامه با هدف نوآوری در اکتشافات فضایی و کمک به درک بیشتر از محیط قمری از برنامه آرتمیس حمایت می‌کند.
انتخاب‌ها به شرح زیر هستند:
Astrobotic از پیتسبرگ ۷۹.۵ میلیون دلار دریافت کرده و پیشنهاد داده است که تا ۱۴ محموله را تا مرداد ۱۴۰۰ به منطقه Lacus Mortis، یک دهانه بزرگ در سمت نزدیک ماه، منتقل کند.
Intuitive Machines از هیوستون ۷۷ میلیون دلار دریافت کرده است. این شرکت پیشنهاد داده که تا پنج محموله را تا مرداد ۱۴۰۰ به Oceanus Procellarum، یک منطقه تاریک و جذاب علمی روی ماه، انتقال دهد.
Orbit Beyond از ادیسون، نیوجرسی ۹۷ میلیون دلار دریافت کرده و پیشنهاد داده که تا چهار محموله را تا مهر ۱۳۹۹ به Mare Imbrium، یک دشت گدازه‌ای در یکی از دهانه‌های ماه، منتقل کند.
هر سه مدل فرودگر در مراسم اعلام انتخاب این شرکت‌ها برای ارائه اولین فرودگرهای ماه برنامه Artemis، در روز جمعه ۱۰ خرداد ۱۳۹۸، در مرکز پرواز فضایی گادرد ناسا در گرینبلت، مریلند، به نمایش گذاشته شدند.
مطالعه بیشتر: اینجا کلیک کنید
اعتبار: ناسا/گادرد/ربکا راث
RAC-1 پس از رسیدن به سطح ماه به مطالعه رگولیت خواهد پرداخت. این ابزار توسط شرکت ایجیس ایروسپیس در تگزاس، که در مهندسی سیستم‌های فضایی، توسعه فناوری و خدمات پشتیبانی مأموریت تخصص دارد، طراحی شده است. این دستگاه بررسی می‌کند که چگونه رگولیت ماه به سطوح خاص می‌چسبد و می‌تواند به تجهیزات مکانیکی و علمی آسیب برساند یا در عملکرد آن‌ها اختلال ایجاد کند. این بررسی شامل عوامل جذب الکترواستاتیک، نیروهای ساینده و چسبندگی خواهد بود. همچنین، گرانش کم ماه و نبود جو، تأثیر زیادی بر رفتار گردوغبار خواهد داشت و به درک قرارگیری طولانی‌مدت در محیط سخت ماه کمک خواهد کرد.
این ابزار با قرار دادن ۱۵ نمونه ماده در معرض رگولیت کار می‌کند. این نمونه‌ها شامل پارچه‌ها، پوشش‌های رنگی، حسگرهای نوری، سلول‌های خورشیدی و موارد دیگر هستند. RAC-1 میزان تجمع گردوغبار در مراحل فرود و سایر بخش‌های مأموریت را اندازه‌گیری می‌کند تا مواد مناسب برای دفع یا جلوگیری از جمع‌آوری گردوغبار را بیابد. مأموریت‌های آینده مانند برنامه آرتمیس به‌طور قابل‌توجهی از این مطالعات بهره‌مند خواهند شد.
