اگر فکر می‌کنید شغلتان پر از هیجان است، تصور کنید که در روزهای اولیه در اسپیس ایکس کار می‌کنید. طبق گفته اریک برگر، نویسنده و خبرنگار، «اسپیس ایکس شغل نبود، بلکه یک سبک زندگی بود.»
برای مثال، یکی از مهندسان در کتاب برگر توضیح داده که چطور در یک موشک در حال انفجار خزیده، و دیگران تجربه کمبود مواد غذایی در جزیره‌ای دورافتاده را روایت کرده‌اند.
برگر در کتاب جدید خود به نام «بازگشت: اسپیس ایکس، ایلان ماسک و موشک‌های قابل استفاده مجدد که عصر فضایی دوم را آغاز کردند» که در شهریور منتشر شد، با حدود ۱۰۰ کارمند فعلی و سابق اسپیس ایکس مصاحبه کرده است.
در این کتاب، برگر شب پرماجرایی را به یاد می‌آورد که مهندسان اسپیس ایکس در یک بارج گیر افتادند و مجبور شدند در نزدیکی یک سفینه پر از گازهای بالقوه انفجاری شب را سپری کنند. این تیم به اسپیس ایکس کمک می‌کرد تا تأمین مالی بسیار مهم ناسا را دریافت کند. ایلان ماسک تنها دو سال قبل از آن به گفته برگر «فقط چند هفته تا ورشکستگی کامل» فاصله داشت.
اولین پرواز فضاپیمای دراگون
ماسک می‌خواست که فضاپیمای دراگون – که برای انتقال محموله و فضانوردان به ایستگاه فضایی طراحی شده بود – قابل استفاده مجدد باشد. این کار هزینه پرتاب را نسبت به شاتل‌های ناسا بسیار کاهش می‌داد. برای این منظور، مهندسان مجبور شدند پس از اولین پرواز در آذر ۱۳۸۹ دراگون را از اقیانوس آرام بازیابی کنند، که البته همه چیز طبق برنامه پیش نرفت.
خطر سوخت انفجاری دراگون
سوخت داخل دراگون، هایپرگولیک است؛ این بدان معناست که اجزای سوخت به محض تماس با یکدیگر شعله‌ور می‌شوند. این ویژگی باعث سهولت در احتراق پیشرانه‌ها می‌شود، اما خطر بالایی برای تیم بازیابی داشت.
تیم بازیابی بدون شناسایی نشتی، فضاپیما را با جرثقیل به بارج منتقل کرد. در ادامه، دو مهندس و سه تکنسین با لباس‌های محافظ و تجهیزات هوای مستقل، تخلیه مخازن سوخت را آغاز کردند. اگرچه این کار بدون مشکل انجام شد، اما آن‌ها شب دشواری را در پیش داشتند.
چالش‌های شبانه و راه‌حل‌های خلاقانه
روز بعد، اقیانوس به شدت ناآرام شد و کاپیتان اعلام کرد که بازگشت به قایق خدمه خطرناک است. تیم در یک بارج با سوخت سمی و بدون محل خواب گیر افتاد. اسپیس ایکس از طریق قایق خدمه کیسه‌هایی پر از تنقلات و کیسه خواب ارسال کرد. تیم شب را در یک کانتینر حمل و نقل گذراند و روز بعد کار تخلیه سوخت را به پایان رساند.
نتیجه‌گیری
این تجربیات نشان‌دهنده سختی‌های کار در اسپیس ایکس و عزم مهندسان آن است. اما با گذشت زمان، فرآیندهای بازیابی بهبود یافت و اکنون عملیات‌ها بسیار سریع‌تر و ایمن‌تر انجام می‌شود. سفینه فضایی دراگون اکنون یکی از اصلی‌ترین برنامه‌های ناسا برای انتقال تجهیزات و فضانوردان به ایستگاه فضایی بین‌المللی است.
سوالات متداول
۱. چرا بازیابی فضاپیمای دراگون در ابتدا خطرناک بود؟
به دلیل استفاده از سوخت‌های هایپرگولیک که به خودی خود آتش می‌گیرند و می‌توانستند باعث انفجار شوند.
۲. تیم بازیابی چگونه با شرایط دشوار در بارج مقابله کرد؟
آن‌ها با استفاده از کیسه‌های خواب در یک کانتینر حمل و نقل شب را گذراندند.
۳. امروزه فرآیند بازیابی دراگون چقدر طول می‌کشد؟
اکنون این فرآیند فقط چند ساعت زمان می‌برد و به مراتب ایمن‌تر از قبل شده است.
۴. ایلان ماسک در سال‌های اولیه چه چالش‌هایی داشت؟
ماسک تنها چند هفته با ورشکستگی کامل فاصله داشت و تلاش بسیاری برای تأمین مالی اسپیس ایکس کرد.
![import numpy as np import h5py data='/content/drive/MyDrive/SILIXA_iDAS015_181219184621_fieldID000212.h5' data1=h5py.File(data,'r') print(data1.keys()) display(data1) display(data) raw_data = data1['DasRawData']['RawData'] x_axis = np.arange(raw_data.shape[1]) t_axis = np.arange(raw_data.shape[0]) print(x_axis.shape) print(t_axis.shape) import matplotlib.pyplot as plt import numpy as np ns = 30000 fs = 1000 dx = 1.021 nx = 3136 GL = 10 x = np.arange(nx) * dx def u(x, t): return np.exp(-(x - t)**2) def calculate_result(x): return 1/10 * (u(x - 5, t) - u(x + 5, t)) traces = [] for t in range(0,30000): tr = [calculate_result(x_val) for x_val in x] traces.append(tr) traces_array = np.array(traces) print(f"traces_array : {traces_array.shape}")](https://spacenota.ir/wp-content/uploads/2025/05/big-ring-body-420x280.webp)
