با این حال، در همان زمان، دانشمندان دریافته اند که ریزگرانش ممکن است نقش کلیدی در آینده پزشکی ایفا کند. این شامل چاپ زیستی در فضا می‌شود، جایی که سلول‌های کشت‌شده برای تشکیل بافت‌ها و اندام‌های آلی بدون نیاز به پیوند چاپ می‌شوند. چاپ در میکروگرانش همچنین تضمین می کند که ساختارهای سلولی شکننده به دلیل فشارهای ناشی از گرانش زمین فرو نمی ریزند.
با این حال، پزشکی فضایی ممکن است کاربردهایی برای تحقیقات سلول های بنیادی نیز داشته باشد که از محیط ریزگرانشی نیز بهره می برند. سلول های بنیادی به دلیل توانایی آن ها در تکثیر سریع و تمایز به انواع مختلف سلول ها، کاربردهای بی شماری در پزشکی دارند. بر اساس آزمایش‌هایی که در ایستگاه فضایی بین‌المللی (ISS) انجام شد، محققان کلینیک مایو در فلوریدا دریافتند که این توانایی‌ها وقتی در فضا رشد می‌کنند افزایش می‌یابد. این یافته ها می تواند مزایای قابل توجهی در مطالعه پیشگیری و درمان بیماری در زمین و همچنین درمان های پزشکی ارائه شده در فضا داشته باشد.
این تحقیق توسط فی غنی و ابا سی. زبیر، دو پاتولوژیست مرکز بیوتراپی ترمیمی مایو کلینیک و دپارتمان پزشکی آزمایشگاهی و آسیب شناسی انجام شد. مقاله ای که جزئیات آزمایش و یافته های آنها را به تازگی در NPJ Microgravity منتشر کرده است. برای آزمایش خود، این تیم به طور خاص رفتار چندین نوع سلول بنیادی بالغ را بررسی کردند که سایش و پارگی طبیعی بدن را مدیریت می کنند. این سلول ها اغلب توسط دانشمندان به خاطر تحقیقات بیماری و توسعه درمان های جدید رشد می کنند.
این فرآیند چالش برانگیز، پرهزینه است و زمان زیادی می برد. اما همانطور که زبیر در مصاحبه اخیر با ScienceAlert گفت، این فرآیند می تواند با رشد آنها در آزمایشگاه های فضایی ساده شود:
‘مطالعه سلول های بنیادی در فضا مکانیسم های سلولی را کشف کرده است که در غیر این صورت در حضور گرانش طبیعی ناشناخته یا ناشناخته خواهند بود. این کشف نشان دهنده ارزش علمی گسترده تری برای این تحقیق، از جمله کاربردهای بالینی بالقوه است. محیط فضایی مزیتی برای رشد سلول‌های بنیادی ایجاد می‌کند که حالت سه بعدی طبیعی‌تری برای گسترش آنها فراهم می‌کند، که شباهت زیادی به رشد سلول‌ها در بدن انسان دارد.’
غنی و زبیر انواع بسیاری از سلول های بنیادی بالغ را آزمایش کردند و نتایج مثبتی برای همه آنها به دست آوردند. این شامل بهبودهای کلی در گسترش سلول و پایداری تکثیر بود که پس از بازگشت کشت سلولی به زمین ادامه یافت. آنها به طور خاص به بهبود سلول‌های بنیادی مزانشیمی (MSCs) اشاره کردند، دسته‌ای از سلول‌های استرومایی چندتوان که می‌توانند به سلول‌های استخوان، غضروف، ماهیچه و چربی تمایز یابند – که باعث ایجاد بافت چربی مغز می‌شود و در نتیجه تراکم استخوان را افزایش می‌دهد.
هنگامی که این سلول ها در میکروگرانش رشد کردند، نشان داده شد که در مدیریت پاسخ های سیستم ایمنی و کاهش التهاب بهتر عمل می کنند. زبیر گفت: این در مقایسه با محیط کشت دو بعدی موجود بر روی زمین است که احتمال تقلید کمتری از بافت انسان دارد. تحقیقات فضایی انجام شده تاکنون تنها یک نقطه شروع است. با ادامه تحقیقات برای کشف استفاده از فضا برای پیشبرد پزشکی بازساختی، چشم‌انداز وسیع‌تری در مورد کاربرد سلول‌های بنیادی ممکن است.
در حالی که هنوز تحقیق و آزمایش‌های قابل توجهی لازم است انجام شود، این نتایج بسیار امیدوارکننده‌اند و نشان می‌دهند که سلول‌های بنیادی می‌توانند در میکروگرانش به سرعت و در تعداد بیشتری رشد کنند. غنی و زبیر اطمینان دارند که سلول‌های بنیادی پرورش‌یافته در فضا به درمان شایع‌ترین علل مرگ و میر در زمین، از جمله بیماری‌های قلبی، سکته مغزی، سرطان و بیماری‌های تخریب‌کننده عصبی مانند زوال عقل، بیماری پارکینسون، مولتیپل اسکلروزیس (MS) و آمیوتروفیک جانبی اسکلروز (ALS) کمک خواهند کرد.
