یک ستاره در حال گذر ممکن است عجیب ترین قمرهای منظومه شمسی را در جای خود قرار داده باشد
تحقیقات جدید نشان می دهد که یک ستاره در حال گذر ممکن است قمرهای عجیب سیارات غول پیکری مانند مشتری و زحل را در جای خود پرتاب کرده باشد.
چرا کوپرنیک زمین مرکزیت را رد کرد؟
تاریخ علم عامه‌پسند تصویری از مدل زمین‌مرکزی یونانی را ترسیم می‌کند که بر اندیشه‌های نجومی تسلط داشت که از حدود قرن سوم قبل از میلاد آغاز شد و برای 1500 سال مدل مورد علاقه بود.
آیا دنباله‌دارها می‌توانستند بلوک‌های ساختمانی زندگی را به «جهان‌های اقیانوسی» مانند اروپا، انسلادوس و تیتان تحویل دهند؟
این به ویژه در مورد عصر هادین (حدود 4.1 تا 3.8 میلیارد سال پیش) و بمباران سنگین اواخر، زمانی که زمین و سایر سیارات در درون منظومه شمسی توسط تعداد نامتناسب زیادی از سیارک ها و دنباله دارها تحت تاثیر قرار گرفتند، صادق است. تصور می‌شود که این ضربه‌گیرها نحوه رساندن آب به درون منظومه شمسی و احتمالاً اجزای سازنده حیات بوده است. اما در مورد بسیاری از اجرام یخی در بیرونی منظومه شمسی، ماهواره‌های طبیعی که به دور غول‌های گازی می‌چرخند و اقیانوس‌های آب مایع در داخل خود دارند (یعنی اروپا، انسلادوس، تیتان و دیگران) چه می‌توان گفت؟ بر اساس مطالعه‌ای که اخیراً توسط محققان دانشگاه جان هاپکینز انجام شده است، رویدادهای ضربه‌ای بر این «جهان اقیانوس» می‌تواند به طور قابل‌توجهی به شیمی سطح و زیرسطح کمک کند که می‌تواند به پیدایش حیات منجر شود. این تیم توسط شانون ام. مکنزی، دانشمند سیاره‌شناسی، و همکارانش در آزمایشگاه فیزیک کاربردی دانشگاه جان هاپکینز (JHUAPL) رهبری می‌شد. محققانی از دانشکده مهندسی تایر دارتموث، دانشگاه انتاریوی غربی، دانشکده زمین و علوم سیاره‌ای دانشگاه کرتین، آزمایشگاه زیست‌پذیری سیاره‌ای (PHL) در UPR در آرسیبو، فناوری جاکوبز، آزمایشگاه رانش جت ناسا و مواد نجومی به آنها پیوستند. علوم تحقیق و اکتشاف اخترمواد(ARES) در مرکز فضایی جانسون ناسا. مقاله ای که جزئیات یافته های آنها را نشان می دهد اخیراً در مجله علوم سیاره ای منتشر شده است. برون زایی: مفهوم و اهمیت آن در فرایندهای رشد و توسعه همانطور که در مقاله آنها نشان داده شده است، برخورد سیارک ها، دنباله دارها و شهاب های بزرگ بیشتر با ویرانی و رویدادهای سطح انقراض مرتبط است. با این حال، چندین خط شواهد نشان می دهد که همین نوع برخوردها ممکن است از ظهور حیات بر روی زمین تقریباً 4 میلیارد سال پیش پشتیبانی کرده باشد. این رویدادها نه تنها مواد فرار (مانند آب، آمونیاک و متان)…
قدیمی ترین شواهد جو زمین ممکن است در صخره های ماه پنهان شده باشد
ماه 4.36 میلیارد سال است که میدان مغناطیسی نداشته است. این بدان معناست که می تواند قطعاتی از زمین باستانی را در خود نگه دارد.
یک دقیقه صبر کن چرا هیچ یک از قمرهای منظومه شمسی حلقه ندارند؟
ما قمرهای عجیب و غریب زیادی در منظومه شمسی داریم.
ابرماه آبی امشب زحل را ‘بلع’ خواهد کرد – آغاز غیبت نادر ماه
در اینجا همه چیزهایی است که باید بدانید تا ماه را در حالی که امشب در حال پنهان شدن یا عبور کامل از مقابل سیاره درخشان زحل است، بدانید.
پیوند مشتری مریخ: چگونه ۲ سیاره را در آسمان قبل از طلوع خورشید در روز چهارشنبه ببینیم
قبل از طلوع فجر چهارشنبه 24 مرداد به شرق نگاه کنید تا سیاره غول پیکر و سیاره سرخ را فقط یک سوم درجه از یکدیگر در یک پیوند سیاره ای نادر ببینید.
این سامانه های ستاره ای نزدیک می توانند اهداف خوبی در جستجوی حیات بیگانه باشند
دانشمندان با استفاده از تلسکوپ فضایی پرتو ایکس چاندرا ناسا بررسی کرده‌اند که آیا سیارات فراخورشیدی نزدیک می‌توانند از حیات پشتیبانی کنند یا اینکه ستاره‌هایشان با تشعشع بیش از حد آنها را منفجر می‌کنند.
ماه جدید مرداد ۱۴۰۳: زهره در پیوند و تأثیرات آن بر زندگی ما
روز بعد از ماه جدید، ماه در پیوند با زهره قرار خواهد گرفت و درست از زیر این سیاره در افق آسمان شب می گذرد.
نشانه های حیات می توانند در قمرهای منظومه شمسی انسلادوس و اروپا زنده بمانند
با وجود بمباران تشعشعات شدید خورشید و ابرنواخترها، نشانه‌های حیات می‌توانند روی سطوح یخی زحل و قمرهای مشتری، انسلادوس و اروپا زنده بمانند.
۲۵ شگفتی در آسمان شب: فراتر از ماه و ستاره‌ها
ما 25 هدف تماشاگر آسمان را انتخاب کرده ایم که حتی به تلسکوپ هم نیاز ندارید. آیا می توانید همه آنها را ببینید؟
کاوشگر کاسینی نشان می‌دهد که طوفان‌های سیاره زحل در اثر گرمای فصلی ایجاد می‌شوند
ما معتقدیم که کشف این عدم تعادل انرژی فصلی نیاز به ارزیابی مجدد آن مدل ها و نظریه ها دارد.