بازدیدکنندگان انسان از مریخ به جایی نیاز دارند تا در برابر تشعشعات، نوسانات دما و طوفان‌های گرد و غباری که این سیاره را آزار می‌دهند، پناه بگیرند. اگر این سیاره چیزی شبیه زمین یا ماه باشد، ممکن است لوله‌های گدازه زیرزمینی بزرگی داشته باشد که می‌توانند پناهگاه‌هایی را در خود جای دهند. بخش‌های فروریخته لوله‌های گدازه‌ای که نورگیر نامیده می‌شوند، می‌توانند دسترسی به این پناهگاه‌های زیرزمینی را فراهم کنند.
آیا این سوراخ در مریخ به یک غار زیرزمینی بزرگتر منتهی می شود؟
این تصویر توسط دوربین آزمایش علمی تصویربرداری با وضوح بالا (HiRISE) در مدارگرد شناسایی مریخ ناسا (MRO) گرفته شده است.
این گودال تنها چند متر عرض دارد و در منطقه Arsia Mons مریخ قرار دارد. آرسیا مونس یکی از سه آتشفشان خاموش گروه سه آتشفشانی تارسیس مونتس است.
منطقه Tharsis of Tharsis Bulge یک دشت آتشفشانی وسیع است که هزاران کیلومتر عرض دارد. این مریخ در مقایسه با بقیه مریخ مرتفع است و به طور متوسط حدود ۱۰ کیلومتر (۳۳۰۰۰ فوت) بالاتر از ارتفاع متوسط سیاره است. بدیهی است که این منطقه در گذشته از نظر آتشفشانی فعال بوده است و ویژگی هایی مانند گودال نتیجه مستقیم فعالیت های آتشفشانی باستانی است.
چندین گودال در منطقه Arsia Mons ممکن است نورگیرهای فروریخته یا منافذ به داخل لوله های گدازه زیرزمینی باشند.
با این حال، عدم اطمینان زیادی وجود دارد. تصویر یکی از آنها یک دیواره جانبی روشن را نشان می دهد که می تواند نشان دهد که این فقط یک گودال استوانه ای است.
سوراخ در تصویر نشان داده شده فقط می تواند یک گودال یا شفت باشد و نه ورودی غار یا لوله گدازه. آنها در آتشفشان های هاوایی یافت می شوند، جایی که به آنها دهانه گودال می گویند. آنها به غارهای طولانی یا لوله های گدازه متصل نمی شوند. آنها نتیجه یک فروپاشی هستند که بسیار عمیق تر در زیر زمین اتفاق افتاده است.
در هاوایی، دهانه های گودال از ۶ تا ۱۸۶ متر (۲۰ تا ۶۱۰ فوت) عمق و از ۸ تا ۱۱۴۰ متر (۲۶ تا ۳۷۴۰ فوت) عرض دارند. گودال Arsia Mons در تصویر اصلی تنها حدود ۱۷۸ متر (۵۸۴ فوت) عمق دارد.
ما درک بسیار بهتری از گودال ها و لوله های گدازه در ماه نسبت به مریخ داریم. ما می دانیم که برخی از آنها از نظر حرارتی در حدود ۱۷ درجه سانتیگراد (۶۳ فارنهایت) پایدار هستند. همچنین تصاویر بهتری از آنها داریم، با نگاه های اجمالی جالبی از طبقه های پوشیده از تخته سنگ.
در مورد چگونگی کاوش در این غارهای قمری و لوله‌های گدازه، تفکرات زیادی وجود دارد، از جمله طرح‌های مفهومی برای روبات‌هایی که می‌توانند آنها را کاوش کنند. شاید در ماه، فضانوردان بتوانند در زیستگاه‌های بادی داخل این لوله‌ها پناه بگیرند، جایی که از نوسانات دما، تشعشعات و ریزشهاب‌سنگ‌ها محافظت می‌شوند.
اما مریخ یک سوال دیگر است. دلیلی وجود ندارد که لوله های گدازه در مریخ وجود نداشته باشند. در واقع، گرانش مریخ بسیار ضعیف‌تر از گرانش زمین است و این باید لوله‌های بسیار بزرگ‌تری را ایجاد کند.
تصاویر مریخ را نشان می دهد که لوله های فروریخته هستند. به نظر می‌رسد که همه این لوله‌ها فرو نریخته‌اند تا شکل‌گیری کند.
یک گودال در آتشفشان مریخ، Pavis Mons، به ویژه جذاب است. نوعی فضای خالی در زیر گودال وجود دارد، اما تعیین ماهیت گودال دشوار است. آیا لوله گدازه است؟ اگر اینطور باشد، بیشتر لوله های روی زمین را کوتوله می کند.
لوله های گدازه مریخ هنوز یک راز است. دانشمندان شواهد مورفولوژیکی زیادی پیدا کرده اند که نشان می دهد آنها فراوان هستند.
اما در علم، نمی‌توان فرض کرد که آنها وجود دارند، حتی اگر به نظر می‌رسد که وجود دارند. هیچ دلیل روشنی وجود ندارد که چرا آنها نباشند. آیا روزی می توانند برای فضانوردان سرپناهی فراهم کنند؟ شاید.
ما به یک ماموریت روباتیک نیاز داریم تا ابتدا آنها را کشف کنیم.
