اخترشناسان در حین رصد سیاره اورانوس، که همراه با ۲۷ قمر در مدار خورشید می‌چرخد، به کشفی تصادفی درباره ترکیب قمرهای آن دست یافتند. این مطالعه نشان داد که پنج قمر اصلی اورانوس، از نظر ساختار به سیارات کوتوله‌ای مانند پلوتون شباهت دارند. این قمرها به جای ساختار کرکی، بیشتر از سنگ و یخ متراکم تشکیل شده‌اند.
تصاویر فروسرخ و قمرهای اورانوس
بر اساس تصاویر فروسرخ جمع‌آوری شده از قمرهای اصلی اورانوس، مشخص شد که این قمرها درخشش بسیار کمتری از اورانوس دارند و دیدن آنها حتی برای تلسکوپ‌های زمینی دشوار است. گابور مارتون، ستاره‌شناس رصدخانه کونکولی در مجارستان، گفت: «قمرها به دلیل کم نوری و نزدیکی به اورانوس، به سختی قابل شناسایی هستند. فقط درخشان‌ترین قمرها، یعنی تیتانیا و اوبرون، توانستند اندکی از نور بازتاب‌شده‌ی اورانوس متمایز شوند.»
کشف قمرها با رصدخانه فضایی هرشل
این پنج قمر اورانوس در طی مشاهدات رصدخانه فضایی هرشل شناسایی شدند. اولریش کلاس، ستاره‌شناس موسسه ماکس پلانک، گفت که این کشف به‌طور تصادفی انجام شد؛ درحالی‌که تیم در تلاش برای اندازه‌گیری منابع مادون قرمز پرنور مانند اورانوس بودند، سیگنال‌هایی از قمرها به‌عنوان نقاط اضافی رویت شدند.
ساختار و ترکیب قمرهای اورانوس
پنج قمر اصلی اورانوس، یعنی تیتانیا، اوبرون، آمبریل، آریل و میراندا، ساختاری از سنگ و یخ دارند که دمای سطحی آنها به دلیل دوری از خورشید بسیار پایین و بین ۶۰ تا ۸۰ کلوین است. این ترکیب مشابه سیارات کوتوله‌ای مانند پلوتون است که نشان‌دهنده ترکیب شیمیایی مشابهی برای این اجرام دور است.
در مقابل، قمرهای کوچکتر اورانوس، ساختاری با چگالی کمتر دارند و مدارهای نامنظمی را نشان می‌دهند که حاکی از تشکیل آنها در تاریخ‌های بعدی است. به گفته توماس مولر، اخترفیزیکدان موسسه ماکس پلانک، این مدارها نشان می‌دهد که قمرهای کوچکتر ممکن است توسط گرانش اورانوس در مراحل بعدی به دام افتاده باشند.
نتایج و تحلیل ساختاری قمرها
یافته‌های حاصل از این مشاهدات، تیم را قادر ساخت تا دمای سطحی قمرها و میزان حفظ گرمای آنها را اندازه‌گیری کنند. این قمرها مانند سیارات کوتوله‌ای سنگی، گرما را به خوبی حفظ کرده و به‌آرامی خنک می‌شوند. این الگوی گرمایی نشان می‌دهد که قمرهای اورانوس شباهت ساختاری زیادی با سیارات کوتوله‌ای دارند.
نتیجه‌گیری
این یافته‌ها می‌تواند به ما در درک بهتر اجرام دوردست منظومه شمسی و فراتر از آن کمک کند. با استفاده از الگوریتم‌های جدید و رصدهای دقیق، ممکن است بتوانیم اطلاعات بیشتری درباره ترکیب و تاریخچه قمرهای دورافتاده مانند قمرهای اورانوس کسب کنیم.
سوالات متداول
۱. قمرهای اصلی اورانوس چه ویژگی‌هایی دارند؟
پنج قمر اصلی اورانوس ساختاری از سنگ و یخ دارند و به دلیل جرم زیاد، به تعادل هیدرواستاتیکی رسیده‌اند، که به آنها شکل گرد و متقارن می‌دهد.
۲. چرا مطالعه قمرهای اورانوس دشوار است؟
این قمرها به دلیل بازتاب کم نور خورشید و قرار گرفتن در نزدیکی اورانوس، به سختی قابل رویت هستند و نیاز به تلسکوپ‌های قدرتمند دارند.
۳. چگونه ترکیب قمرهای اورانوس با پلوتون مقایسه می‌شود؟
قمرهای اصلی اورانوس شباهت ساختاری و ترکیبی زیادی به سیارات کوتوله‌ای مانند پلوتون دارند که به دلیل ترکیب سنگ و یخ آنها است.
![import numpy as np import h5py data='/content/drive/MyDrive/SILIXA_iDAS015_181219184621_fieldID000212.h5' data1=h5py.File(data,'r') print(data1.keys()) display(data1) display(data) raw_data = data1['DasRawData']['RawData'] x_axis = np.arange(raw_data.shape[1]) t_axis = np.arange(raw_data.shape[0]) print(x_axis.shape) print(t_axis.shape) import matplotlib.pyplot as plt import numpy as np ns = 30000 fs = 1000 dx = 1.021 nx = 3136 GL = 10 x = np.arange(nx) * dx def u(x, t): return np.exp(-(x - t)**2) def calculate_result(x): return 1/10 * (u(x - 5, t) - u(x + 5, t)) traces = [] for t in range(0,30000): tr = [calculate_result(x_val) for x_val in x] traces.append(tr) traces_array = np.array(traces) print(f"traces_array : {traces_array.shape}")](https://spacenota.ir/wp-content/uploads/2025/05/big-ring-body-420x280.webp)
