این عکس ها از شفق‌های جنوبی یا شفق قطبی توسط فضانوردان ایستگاه فضایی بین‌المللی گرفته شده است، زیرا آزمایشگاه مداری حدود ۲۶۶ مایل (۴۲۸ کیلومتر) بالاتر از ایالت جزیره‌ای استرالیا تاسمانی قرار داشت.
مانند شفق‌های شمالی، نورهای جنوبی نیز زمانی ایجاد می‌شوند که ذرات باردار خورشید با جو زمین تعامل داشته باشند. میدان مغناطیسی سیاره ما این ذرات را به سمت قطب ها هدایت می کند، به همین دلیل است که پدیده شفق قطبی اغلب در عرض های جغرافیایی بالاتر نزدیک قطب شمال و قطب جنوب دیده می شود.
۱- تصویر اول:
در این عکس از ایستگاه فضایی بین‌المللی، یک شفق در ۲۹ مه ۲۰۲۴ بر فراز اقیانوس هند می‌چرخد.
۲- تصویر دوم:
شفق‌های شمالی در طول سفر نجومی Hurtigruten در دسامبر ۲۰۲۳.
۳- تصویر سوم:
هنگامی که شفق‌های شمالی یک نمایشگر قوی به نمایش می‌گذارند، حتی یک ماه کامل نیز نمی‌تواند از آنها جلوتر باشد.
۴- تصویر چهارم:
تصویری ترکیبی از مشتری که توسط NIRCam وب گرفته شده است، حلقه‌های سیاره و دو قمر آن، آمالتیا و آدراستیا را نشان می‌دهد. درخشش آبی اطراف قطب های مشتری شفق قطبی است.
۵- تصویر پنجم:
نمایی از شفق های شمالی از ایستگاه فضایی بین المللی.
