سونی ویلیامز رکورد بیشترین زمان حضور یک زن در فضاپیما را شکست.
دو فضانورد ناسا، سونی ویلیامز و بوچ ویلمور، در راهپیمایی فضایی روز پنجشنبه (۳۰ ژانویه) موفق شدند یک واحد مخابراتی رادیویی معیوب را که گیر کرده بود، بردارند. این مأموریت که رکوردشکن بود، موفقیتآمیز پیش رفت، در حالی که دو راهپیمایی فضایی قبلی در انجام این کار ناموفق بودند.
ویلیامز و ویلمور که با فضاپیمای استارلاینر بوئینگ به ایستگاه فضایی اعزام شدهاند و در مأموریت Expedition 72 حضور دارند، راهپیمایی فضایی ۵ ساعت و ۲۶ دقیقهای خود را در ساعت ۷:۴۳ صبح بهوقت شرقی (۱۲:۴۳ بهوقت گرینویچ) آغاز کردند. پس از آمادهسازی تجهیزات و ایمنسازی خود، ویلمور به محل کار روی واحد مخابراتی رفت، در حالی که ویلیامز سوار بازوی رباتیک Canadarm2 شد تا به او در سمت راست ایستگاه، جایی که آنتن باند S قرار دارد، بپیوندد.
این واحد مخابراتی، که بخشی کلیدی از مجموعه اصلی آنتن فرماندهی و دادههای ایستگاه فضایی است، ابتدا در اردیبهشت ۱۴۰۳ مورد تلاش برای تعویض قرار گرفت، اما یک پیچ مرکزی قفلشده اجازه آزادسازی آن را نداد. استیون بوون، فضانورد ناسا که در راهپیمایی فضایی قبلی برای این کار حضور داشت، روز پنجشنبه در مرکز کنترل مأموریت مستقر بود تا به ویلیامز و ویلمور مشاوره دهد.
دومین تلاش برای برداشتن این واحد در مهر ۱۴۰۳ نیز انجام شد، اما فضانوردان فقط توانستند آن را بررسی کنند. در تیر ۱۴۰۳ نیز دو تلاش دیگر برای راهپیمایی فضایی به دلیل مشکلات تجهیزات لباس فضانوردی قبل از آغاز، متوقف شد.
پس از موفقیت ویلیامز و ویلمور در برداشتن این قطعه، ویلیامز با هیجان اعلام کرد: “تمام شد، آزاد شد!”
ویلمور نیز با شوخی گفت: “فقط کمی تکان، تکان، تکان… و بعد جدا شد!”
در نهایت، این دو فضانورد مجبور شدند روشهای مختلفی را امتحان کنند و حتی با کمی “زور” کار را پیش ببرند، تا جایی که بیش از سه ساعت زمان اختصاص دادهشده توسط مرکز کنترل مأموریت برای این کار صرف شد. سپس، باقیمانده زمانشان را صرف جابهجایی این قطعه به داخل ماژول هوابند Quest کردند تا به زمین بازگردانده و تعمیر شود.
پس از این، ویلیامز به محل کار خود بازگشت تا ابزارها را جمعآوری کند، در حالی که ویلمور نمونههایی از سطح خارجی ماژول هوابند را برای بررسی احتمال وجود حیات میکروبی در محیط خلأ برداشت. از سال ۱۳۹۳، کیهاننوردان روسی نمونههایی را از بخش روسی ایستگاه جمعآوری کردهاند که برخی دانشمندان ادعا کردهاند شامل میکروارگانیسمهایی بوده که در خلأ فضا زنده ماندهاند. این اولین بار بود که ناسا مطالعهای مشابه را انجام میداد.
به دلیل کمبود زمان و افزایش اندک مصرف برق در لباس فضایی ویلیامز، آخرین وظیفه برنامهریزیشده، یعنی آمادهسازی یک مفصل یدکی برای بازوی رباتیک Canadarm2، به راهپیمایی فضایی آینده موکول شد.
دو فضانورد در ساعت ۱:۰۹ بعدازظهر بهوقت شرقی (۱۸:۰۹ بهوقت گرینویچ) وارد ماژول هوابند شدند و راهپیمایی فضایی بهطور رسمی به پایان رسید.
این پنجمین راهپیمایی فضایی ویلمور بود و مجموع زمان حضور او در فضا به ۳۱ ساعت و ۲ دقیقه رسید. اما برای ویلیامز، که نهمین راهپیمایی فضایی خود را انجام داد، این مأموریت یک نقطه عطف بود؛ او اکنون ۶۲ ساعت و ۶ دقیقه زمان حضور در خلأ فضا را ثبت کرده است و رکورد پیشین پگی ویتسون، فضانورد سابق ناسا، را که در سال ۱۳۹۵ با ۶۰ ساعت و ۲۱ دقیقه ثبت شده بود، شکست.
ویلیامز اکنون چهارمین فرد در جهان از نظر بیشترین زمان حضور در فضای باز ایستگاه فضایی است.
این مأموریت، ۲۷۴مین راهپیمایی فضایی در تاریخ ایستگاه فضایی بینالمللی از زمان آغاز عملیات آن در سال ۱۳۷۶بود.