این هفته، ناسا اعلام کرد که فرآیند اتصال تلسکوپ، حامل ابزارها و تجهیزات آن به فضاپیما آغاز شده است. پس از اتمام ساخت، حالا وارد مرحله آزمایش خواهند شد که در آن ابزارها تحت آزمایش‌های مختلفی قرار می‌گیرند. این آزمایش‌ها شامل قرار گرفتن در معرض تابش الکترومغناطیسی که در زمان پرتاب انتظار می‌رود، همراه با لرزش و تغییرات حرارتی است. اگر این آزمایش‌ها با موفقیت انجام شوند، تلسکوپ فضایی جدید وارد مرحله نهایی خواهد شد.
تلسکوپ فضایی نانسی گریس رومن معمولاً به عنوان تلسکوپ فضایی رومن شناخته می‌شود. این تلسکوپ توسط ناسا توسعه یافته و به نام نانسی گریس رومن، اخترشناس پیشین ناسا، نام‌گذاری شده است. این تلسکوپ دارای آینه‌ای با قطر ۲.۴ متر است که اندازه آن مشابه تلسکوپ فضایی هابل است، اما دارای میدان دید وسیع‌تری است. ابزارهایی که بر روی آن نصب شده‌اند، به آن امکان می‌دهند تا سیارات فراخورشیدی و ساختار مقیاس بزرگ جهان را کاوش کند. همچنین این تلسکوپ به بررسی ماهیت انرژی تاریک و تلاش برای درک بیشتر از انبساط شتابدار جهان از طریق مطالعه لنزهای گرانشی خواهد پرداخت.
اینکه تلسکوپ به نام رومن نام‌گذاری شده است کاملاً مناسب است، زیرا او اخترشناس و اخترفیزیکدان برجسته آمریکایی بود. رومن در توسعه تلسکوپ فضایی هابل نقش حیاتی داشت و به همین دلیل اغلب به عنوان «مادر هابل» شناخته می‌شود. او در تاریخ ۲۶ اردیبهشت ۱۳۰۴ به دنیا آمد و یکی از نخستین زنان مدیر اجرایی ناسا شد، از جمله در نقش رئیس بخش اخترشناسی.
در یک بیانیه مطبوعاتی اخیر، ناسا تأیید کرد که تیمی از تکنسین‌ها با موفقیت تلسکوپ را به حامل ابزارها که به نام «ترکیب بار ابزارها» شناخته می‌شود، متصل کرده‌اند. دو ابزار نصب شده‌اند: ابزار کروناگراب که برای مسدود کردن نور ستاره‌ای و مطالعه سیارات فراخورشیدی استفاده می‌شود، و مجموعه تلسکوپ اپتیکی و ابزار میدان وسیع. ابزار میدان وسیع از ۱۸ آشکارساز تشکیل شده که به تلسکوپ تصاویری با میدان دید ۱۰۰ برابر بزرگتر از هابل خواهد داد، اما با همان وضوح. واقعاً نمی‌توانم منتظر ببینم تصاویری که این تلسکوپ تولید می‌کند چه خواهند بود. کل مجموعه اکنون به طور ایمن به فضاپیمایی متصل است که این رصدخانه را به مدار خود خواهد برد.
مارک کلمپین، معاون سرپرست موقت مدیریت مأموریت‌های علمی ناسا، گفت: «با این دستاورد بزرگ، رومن همچنان در مسیر پرتاب قرار دارد و ما یک گام بزرگ به کشف کیهان به روشی بی‌سابقه نزدیک‌تر شده‌ایم.»
پرتاب هنوز کمی زمان دارد، اما قبل از آن، ابزارها وارد مرحله آزمایش بعدی خواهند شد. تاکنون آزمایش‌های زیادی انجام شده، اما این مرحله آزمایشی جدید به منظور اطمینان از عملکرد صحیح اجزای فردی هنگام ادغام است. با قرار دادن آن تحت شرایط شبیه‌سازی‌شده پرتاب، آزمایش‌ها بررسی خواهند کرد که لرزش‌ها مشکلی ایجاد نمی‌کنند، تجهیزات ارتباطی تداخل الکترومغناطیسی ایجاد نمی‌کنند و همچنین از نظر شرایط مختلف، بررسی خواهند کرد که اپتیک‌ها و ابزارها می‌توانند با تغییرات حرارتی پیش‌بینی‌شده سازگار شوند.
با تکمیل این آزمایش‌ها که انتظار می‌رود چند ماه طول بکشد، پوشش دهانه به مجموعه بیرونی بار اضافه خواهد شد و پانل‌های خورشیدی به زودی پس از آن نصب خواهند شد. پس از تکمیل این مراحل، ساختار در پاییز به فضاپیما اضافه خواهد شد. تاکنون، همه چیز در آزمایش‌ها به خوبی پیش رفته و همه چیز طبق برنامه برای پرتاب در نهایت تا ماه اردیبهشت ۱۴۰۶ پیش می‌رود.
