ماه می تواند به زودی به اولین منطقه ساخت و ساز فرازمینی بشر تبدیل شود، با طرح هایی برای سکونتگاه های انسانی دائمی، یک سیستم قطار معلق و رآکتورهای هسته ای جدید که به طور آزمایشی در حال کار هستند. اما قبل از هر یک از این اتفاقات، ماه به نور نیاز دارد.
یک روز در ماه معادل دو هفته زمینی طول می کشد و شب های یخبندان قمری کوتاه تر نیستند. این شبهای طولانی و تاریک قبلاً برای فرودگرهای قمری که برای نیرو به نور خورشید متکی هستند فاجعهبار بوده است – و میتواند تهدیدهای بزرگتری برای کاشفان انسانی در دهههای آینده باشد.
اکنون، شرکت فناوری فضایی Honeybee Robotics (بخشی از جف بزوس Blue Origin) راه حلی را پیشنهاد کرده است: لامپ های خیابانی عظیم قمری که به عنوان باتری های خورشیدی عمل می کنند.
ممکن است دور از ذهن به نظر برسد، اما این پروژه – به نام ناوبری سودمند ماه با سنجش از دور پیشرفته و پرتوهای خودکار برای توزیع مجدد انرژی، یا LUNARSABER – یکی از چندین پروژه ای است که توسط آژانس پروژه های تحقیقاتی پیشرفته دفاعی دولت ایالات متحده (دارپا) برای پرش تامین می شود. -شروع دوره بعدی اکتشاف ماه و یک ویدیوی تبلیغاتی اخیر که در یوتیوب منتشر شده است نشان می دهد که این فناوری در حال پیشرفت است.
همانطور که محقق اصلی پروژه، Vishnu Sanigepalli، در این ویدئو توضیح میدهد، هر لامپ LUNARSABER بسیار بلندتر از لامپهایی است که در گوشه خیابان شما ایستادهاند – در واقع، با قد ۳۳۰ فوت (۱۰۰ متر) از مجسمه بلندتر هستند. از آزادی این قطبهای نور عظیم برای ذخیره انرژی خورشیدی در طول روز قمری طراحی شدهاند و سپس در طول شب دو هفتهای قمری، اطراف را با نورافکنهای قدرتمند روشن میکنند.
Sanigepalli توضیح داد که ارتفاع بالای لامپها نه تنها برای نگاه کردن به لبههای دهانههای بزرگ ماه، بلکه برای بالا بردن ۰.۹ تن (۱ متریک تن) تجهیزات علمی مانند دوربینها و دستگاههای ارتباطی به نقاط برتر بسیار مهم است.
در همین حال، پایه هر برج به آداپتورهای برق مجهز خواهد شد تا به شارژ مجدد ماه نوردها یا دیگر زیرساختهای فرضی ماه که در آن نزدیکی هستند کمک کند. Sanigepalli گفت: اگر بتوان چندین برج LUNARSABER را در بخشهای مختلف سطح ماه مستقر کرد، این شبکه از فانوسهای دریایی میتواند به عنوان اولین شبکه برق ماه عمل کند.
البته، برپایی چنین سازه های عظیمی در ماه چالش هایی را به همراه دارد. برای رسیدگی به آنها، مهندسان Honeybee یک سیستم خودکار طراحی کرده اند که به وسیله آن هر برج LUNARSABER می تواند به طور موثری از پایه خود خارج شود، با خم کردن نوارهای فلزی پیچیده شده به لوله های استوانه ای بلند. این بدان معناست که یک فضاپیما فقط باید نگران قرار دادن پایه دستگاه به ماه باشد، در حالی که برج واقعی در داخل آن پیچیده شده است.
این پروژه هنوز در مراحل اولیه توسعه در اینجا روی زمین است، اما این یکی از تقریباً دوازده طرحی است که توسط دارپا برای مطالعه قابلیت معماری ۱۰ ساله ماه (LunA-10) انتخاب شده است، که آژانس سال گذشته راه اندازی کرد. به نظر اجتناب ناپذیر است که یک دوره جدید تحت تأثیر انسان برای ماه در راه است – اما حداقل اگر پروژه هایی مانند LUNARSABER به ثمر بنشینند، عصر تاریکی نخواهد بود.