ستاره‌شناسان برای اولین بار مراحل اولیه سه انفجار کیهانی، نوعی انفجار خیره‌کننده به نام ابرنواختر، را از طریق سال‌ها رصد با تلسکوپ‌های رادیویی و نظارت گسترده از ناوگانی از تلسکوپ‌های زمینی و فضایی شناسایی کردند. این انفجار که با نام SN 2023zkd شناخته می‌شود، ابتدا در ژوئیه ۲۰۲۳ با مرکز مطالعات گذرای زوئیکی در کالیفرنیا کشف شد. این انفجار ابتدا به صورت یک نور ابرنواختر استاندارد ظاهر شد که به نظر می‌رسید نشان‌دهنده مرگ ناگهانی یک ستاره غول‌پیکر در یک فروپاشی است که به سرعت محو می‌شود. با این حال، چند ماه بعد، ستاره‌شناسان آن را در حال درخشش دوباره با تمام قدرت کشف کردند.
به گفته As per Space، مقاله‌ای که اخیراً در مجله Astrophysical منتشر شده است، استدلال می‌کند که ممکن است در مدار یک سیاهچاله بوده باشد. منحنی‌های نوری و طیف‌های آن نشان می‌دهد که قبل از مرگش دو انفجار عظیم را پشت سر گذاشته و دهم جرم خورشید گاز را به بیرون پرتاب کرده است.
به هر حال، اولین افزایش روشنایی زمانی رخ داد که موج انفجار از میان ماده‌ای با چگالی کم عبور کرد و سپس، چند ماه بعد، برخورد طولانی با ابرهای دیسکی فضایی بالا برای بازیابی آن لازم بود. گرانش آن می‌توانسته آن را به سمت ستاره کشیده و سپس آن را بی‌ثبات کرده و منجر به فروپاشی شود.
نظریه دیگر این است که سیاهچاله قبل از انفجار طبیعی، ستاره را تا مسافت زیادی پاره پاره کرده است. سپس نور ابرنواختر زمانی آغاز شد که آن بقایای آن به اطراف آن برخورد کرد. در هر دو صورت، یک سیاهچاله واحد پس از پایان رویداد همچنان ساخته می‌شد.
انفجار SN 2023zkd بهترین مدرک را از چنین رویدادی که در یک برخورد بسیار نزدیک رخ می‌دهد و باعث انفجار یک ستاره می‌شود، ارائه می‌دهد، رویدادی که قبلاً تصور می‌شد بسیار نادر است.
قابلیت فوق، هنگامی که با تشخیص هوش مصنوعی در زمان واقعی ترکیب شود، حجم بسیار بیشتری از این رویدادهای نادر و هیجان‌انگیز را برای کشف و مطالعه باز خواهد کرد و مستقیماً حیات یک ستاره را با جزئیات بیشتر از همیشه به مرگ دراماتیک آن مرتبط می‌سازد.
