نمایی خیره‌کننده از سحابی خرچنگ دریایی (NGC 6357)، که در فاصله ۵۵۰۰ سال نوری از زمین قرار دارد، در تصویر مادون قرمز اخیر گرفته شده توسط تلسکوپ فضایی جیمز وب ناسا قابل مشاهده است. ستارگان تازه متولد شده در آن، مناره‌های زاویه‌دار و کوه‌مانندی را از ابرهای گازی نارنجی و آبی درخشان تشکیل می‌دهند. پیسمیس ۲۴ یک خوشه ستاره‌ای جوان با سه ستاره هسته‌ای عظیم است که در مرکز آن به شدت می‌درخشند. آنها از نور فرابنفش قدرتمند برای ایجاد حفره‌ای در سحابی استفاده می‌کنند. به گفته اخترشناسان، یکی از نزدیکترین مکان‌ها برای تولد ستارگان عظیم، پیسمیس ۲۴ است.
به گفته ناسا، NGC 6357، یک ابر هیدروژن مولکولی عظیم به نام سحابی خرچنگ دریایی، حاوی پیسمیس ۲۴ است. بخش‌هایی از گاز توسط نور فرابنفش ستارگان داغ و جوانی که این پرورشگاه ستاره‌ای را روشن می‌کنند، یونیزه و توخالی شده‌اند.
لبه داخلی این حفره در نمای مادون قرمز وب به صورت دیواری از گاز دیده می‌شود که توسط مناره‌های بلند سوراخ شده است. بلندترین مناره تقریباً ۵.۴ سال نوری ارتفاع دارد. نور ستارگان، پوشش‌هایی از گاز و غبار را که در اطراف مناره‌ها شناور هستند، روشن می‌کند.
درخشان‌ترین جرم در Pismis 24، ستاره‌ای با نام Pismis 24-1 است. زمانی تصور می‌شد که این ستاره یک ستاره ابرپرجرم واحد است، اما در واقع چندین ستاره است. Pismis 24-1 حداقل از دو ستاره (که قبلاً با یکی اشتباه گرفته می‌شدند) با جرم ۷۴ و ۶۶ برابر جرم خورشید تشکیل شده است. داده‌های هابل یک سه‌گانه را نشان می‌دهد: یک ستاره با جرم تقریبی ۶۶ برابر جرم خورشید و دو ستاره با جرم تقریبی ۳۶ برابر جرم خورشید در یک جفت فشرده.
هر سه درخشان هستند. انتظار می‌رود هر کدام تقریباً در یک میلیون سال به صورت ابرنواختر منفجر شوند. یک ستون گازی به Pismis 24-1 اشاره دارد. هسته آن توسط تابش ستاره‌ها در حال شکل‌گیری است و باعث تشکیل ستاره می‌شود.
