تلسکوپ فضایی نانسی گریس رومن ناسا که قرار است بین اواخر ۲۰۲۶ و اواسط ۲۰۲۷ پرتاب شود، حتی پیش از پرتاب، دانشمندان را با قابلیت‌های پیش‌بینی‌شده‌اش شگفت‌زده کرده است. تحقیقات جدید نشان می‌دهد که رومن قادر خواهد بود امواج لرزه‌ای بیش از ۳۰۰,۰۰۰ ستاره غول سرخ را شناسایی کند، تعداد بسیار بیشتری نسبت به پیش‌بینی‌های اولیه. این امواج لرزشی روی سطح ستاره‌های پیر حرکت می‌کنند و اطلاعاتی درباره جرم، اندازه و سن آن‌ها ارائه می‌دهند. دانشمندان می‌گویند این توانایی اضافه می‌تواند درک ما از سیاره‌های فراخورشیدی و تاریخ قدیمی‌ترین بخش‌های کهکشان راه شیری را متحول کند.
تلسکوپ رومن می‌تواند لرزش‌های ستاره‌ای را شناسایی کند و بینش‌هایی درباره بقای سیارات ارائه دهد
براساس ارزیابی اخیر منتشرشده در The Astrophysical Journal، طراحی رومن این امکان را بدون هیچ تلاش اضافی از طرف تلسکوپ فراهم می‌کند. کارشناسان اشاره کردند که میدان دید گسترده و چرخه مشاهده ۱۲ دقیقه‌ای منظم این تلسکوپ برای نظرسنجی زمان-دامنه برآمدگی کهکشانی به‌طور طبیعی تغییرات ظریف روشنایی ناشی از نوسانات ستاره‌ای را ثبت می‌کند. پژوهشگران این یافته‌ها را نمونه‌ای از «داده‌های غنی‌تر از حد انتظار اولیه» توصیف کردند.
این تلسکوپ برای مطالعه الگوهای لرزشی میلیون‌ها ستاره طراحی شده است، از جمله نحوه واکنش سیارات فراخورشیدی شناخته‌شده نسبت به ستاره مادرشان. اطلاعات لرزه‌نگاری ستاره‌ای به ستاره‌شناسان اجازه می‌دهد تا درباره ستاره‌های میزبان سیاره‌ها و احتمال بقا یا نابودی سیارات آن‌ها هنگام تبدیل ستاره‌ها به غول سرخ، شناخت پیدا کنند.
تلسکوپ رومن ناسا می‌تواند ۶۴۸,۰۰۰ ستاره غول سرخ را نقشه‌برداری کند و ستاره‌های پنهان و تکامل سیاره‌ها را آشکار سازد
پژوهشگران دریافتند که رومن قادر است نوسانات تا ۶۴۸,۰۰۰ ستاره غول سرخ را شناسایی کند، که بزرگ‌ترین نمونه لرزه‌نگاری ستاره‌ای تاکنون خواهد بود و به بهبود مدل‌های تکامل سیستم‌های سیاره‌ای در طول عمر ستاره‌هایشان کمک می‌کند. کارشناسان افزودند که داده‌های رومن ممکن است جمعیت‌های شگفت‌آور ستاره‌های پنهان در مرکز پر از گرد و غبار کهکشان را نیز آشکار کند و درهای جدیدی به سوی درک شکل‌گیری و تکامل آن باز نماید.
