اگر در یک شب صاف به بالا نگاه کنید، احتمالاً درخشان‌ترین و بزرگ‌ترین جرم آسمان ماه خواهد بود. و اگر تلسکوپ مناسبی نداشته باشید، این تنها ماهواره طبیعی است که می توانید با چشمان خود ببینید. در نتیجه، اکثر مردم درک نادرستی از ماه چیست و این ماهواره های طبیعی واقعا چقدر رایج هستند.
در واقع، صدها، اگر نگوییم هزاران ماهواره طبیعی، در همسایگی کیهانی ما، از صخره های فضایی نامنظم به اندازه شهر گرفته تا اجسام گرد عظیم که به طور بالقوه آنقدر بزرگ هستند که به تنهایی سیاره محسوب شوند، وجود دارد.
بنابراین دقیقاً چند قمر منظومه شمسی پیدا کرده ایم؟ به نظر می رسد که پاسخ به تعریف شما از ماه بستگی دارد.
به گفته ناسا، اتحادیه بین المللی نجوم (IAU) رسما ۲۸۸ قمر سیاره ای را که به دور هشت جهان منظومه شمسی می چرخند، به رسمیت می شناسد. اما ۴۷۳ ‘ماهواره کوچک بدن’ دیگر نیز وجود دارد – قمرهای سیارک ها و سیارات کوتوله – که توسط آزمایشگاه رانش جت ناسا فهرست شده اند. اگر هر دو نوع را بشماریم، همانطور که بیشتر ستاره شناسان انجام می دهند، تعداد کل ماهواره های منظومه شمسی طبیعی به ۷۶۱ (تا ژوئن ۲۰۲۴) می رسد.
ادوارد اشتون، ستاره شناس موسسه نجوم و اخترفیزیک آکادمی سینیکا در تایوان، در ایمیلی به لایو ساینس گفت، اما این احتمالا فقط ‘نوک کوه یخ’ است. اخترشناسان تنها در چند سال گذشته ده‌ها قمر سیاره‌ای جدید و ماهواره‌های کوچک جثه را پیدا کرده‌اند و پیشرفت‌های فناوری احتمالاً سرعت بیشتری را در سال‌های آینده مشاهده می‌کنند.
ماه چیست؟
اشتون می گوید: ساده ترین تعریف [ماه] جسمی است که در مداری به دور یک جرم بزرگتر و غیر ستاره ای قرار دارد. ‘اما این پاسخ کاملاً کامل نیست.’
به عنوان مثال، در حال حاضر هزاران ماهواره ساخت بشر در مدار زمین وجود دارد که تعریف فوق را برآورده می کند، اما به دلیل طبیعی نبودن، قمر محسوب نمی شوند. این فضاپیماها همچنین قبل از سقوط به زمین و سوختن در جو ما، عمر محدودی دارند.
برخی از ماهواره های طبیعی مانند شبه ماه ها و ماه های کوچک نیز موقتی هستند و به طور واقعی به دور سیارات نمی چرخند.
در مجموع چند ماه می تواند وجود داشته باشد؟
بیش از ۷۰۰ ماهواره طبیعی شناخته شده در منظومه شمسی وجود دارد. با این حال، همانطور که دیدیم، این تعداد احتمالاً در آینده رشد قابل توجهی خواهد داشت.
گلادمن گفت که مطالعات گذشته نشان داده است که ممکن است صدها، و نه هزاران قمر کوچک سیاره ای وجود داشته باشد که می توانند با تلسکوپ های قوی تر کشف شوند. و همانطور که قبلاً دیده‌ایم، عدم قطعیت زیادی در مورد تعداد ماهواره‌های کوچک بدنه واقعاً وجود دارد.
اما این عدم قطعیت مانع نمی‌شود که محققان بتوانند حدس بزنند.
اشتون گفت: ‘من فکر می کنم که احتمالاً حدود ۱۰۰۰۰ قمر در منظومه شمسی وجود دارد.’
اما نمی توان گفت چقدر طول می کشد تا همه آنها را پیدا کنیم.
