این هلیکوپتر از ارتفاع به بررسی سطح مریخ پرداخت و ثابت کرد که پرواز هوایی با نیروی محرکه روش بسیار موثری برای جابه‌جایی در دنیای بیگانه است. اکنون ناسا یک رندر کامپیوتری از طراحی بعدی خود، یعنی «مارس چوپر» (Mars Chopper) منتشر کرده است!
اینجنیو یک هلیکوپتر کوچک، یا به عبارت دیگر بیشتر یک پهپاد، بود که در ماموریت مریخ‌نورد «پرسرِویرنس» در سال ۱۳۹۹ به مریخ برده شد. این هلیکوپتر به‌عنوان یک نمایش فناوری طراحی شده بود تا ثابت کند پرواز با نیروی محرکه در جو نازک مریخ ممکن است. اولین پرواز اینجنیو در ۳۰ فروردین ۱۴۰۰ انجام شد و تنها ۱۰ فوت بالاتر از سطح زمین معلق ماند و سپس به‌طور ایمن فرود آمد. از آن زمان تاکنون، اینجنیو ۶۰ پرواز دیگر روی مریخ انجام داده و به شناسایی مناطق جالب برای مطالعات بیشتر کمک کرده است.
عملیات یک پهپاد در جو مریخ چالش‌هایی به همراه دارد که عمدتاً به چگالی پایین‌تر جو مربوط می‌شود. جو مریخ کمتر از ۱% چگالی جو زمین را دارد. این بدان معنی است که پره‌های هر وسیله هوایی باید سخت‌تر کار کنند و نیروی بیشتری برای برخاستن نسبت به همتایان زمینی خود تولید کنند.
صرف‌نظر از چگالی، گرد و غبار ریز سطح مریخ اغلب به جو منتقل می‌شود که می‌تواند به مکانیزم‌های حساس وسایل پرنده آسیب برساند. بنابراین این‌گونه وسایل نه‌تنها باید به‌طور دقیق طراحی شوند تا در جو بیگانه پرواز کنند، بلکه باید قادر به محافظت از خود در برابر خطرات محلی نیز باشند.
با موفقیت پهپاد اینجنیو، ناسا رندر طراحی وسیله نسل بعدی خود برای پرواز هوایی در مریخ، معروف به «مارس چوپر»، را منتشر کرده است. اینجنیو یک مطالعه امکان‌سنجی بود که پرواز هوایی را موفقیت‌آمیز نشان داد و اکنون وسایل جدید در حال طراحی با ظرفیت باربری بالاتری هستند تا ابزارهای علمی مانند تجهیزات تصویربرداری و تحلیل را حمل کنند. این امر به آنها این امکان را می‌دهد که علاوه بر انجام وظایف اولیه مانند شناسایی فعالیت‌ها برای پشتیبانی از اکتشافات آینده، تحلیل و نقشه‌برداری از زمین را نیز انجام دهند. در نهایت، این فناوری حتی می‌تواند از اکتشاف انسانی مریخ پشتیبانی کند.
تصویر منتشر شده، یک وسیله شبیه به پهپاد را نشان می‌دهد که حدود اندازه یک SUV است و دارای شش روتور می‌باشد. هر روتور شش پره دارد که کوچکتر از پره‌های اینجنیو هستند، اما به‌طور جمعی می‌توانند نیروی بیشتری برای برخاستن تولید کنند. ظرفیت باربری چوپر در طراحی فعلی آن ۵ کیلوگرم است و می‌تواند مسافتی تا ۳ کیلومتر را طی کند. این طراحی همکاری میان آزمایشگاه پیشرانه جت در کالیفرنیا و مرکز تحقیقاتی ایمز است.
این مدل جدید یک تغییر اساسی در اکتشاف نه‌تنها مریخ، بلکه هر دنیای بیگانه با سطح جامد و جوی که می‌تواند از پرواز پشتیبانی کند، خواهد بود. اینجنیو پیشتاز بود و فناوری را ثابت کرد و اکنون با مفهوم جدید «مارس چوپر» در حال طراحی، شناسایی هوایی در این دنیای جدید به‌شدت ارزش اکتشاف‌های زمینی را افزایش خواهد داد. همچنین اکتشاف هوایی از راه دور به‌ویژه در پشتیبانی از اکتشاف انسانی در مناطقی که مریخ‌نوردها قادر به دسترسی به آن نیستند، بسیار مفید خواهد بود.
